Bir Meclis Gördüm

Ramazan şehrinde bir meclis gördüm,
Hâlleri var, bizim hâle benzemez.
Belleğim silindi, sözlüğü dürdüm,
Dilleri var, bizim dile benzemez.

Daha ilk bakışta, sandım ki deli,
Sonra anladım ki, her biri veli,
Muhabbet sağıyor Muhammed eli,
Elleri var, bizim yele benzemez.

Cennetten bir bahçe olmuş burası,
Kalmamış zerrece sen ben davası,
Serin ve selamet, hoştur havası,
Yelleri var bizim yele benzemez.

Derinden geliyor, niyazda, nazda,
İlahi aşk dolu, neşe de, hazda,
Zâkir, mezkûr, zikir bir olmuş sazda,
Telleri var, bizim tele benzemez.

Kadını, erkeği, er oğlu erler,
Bizler vasıtayız, Hak fail derler,
Bir derya içinde, coşup giderler,
Selleri var, bizim sele benzemez.

Her biri, kitapsız ilim okuyor,
Kulluk vasıfları, Tevhit dokuyor.
Zat'ına erenler, cennet kokuyor,
Gülleri var, bizim benzemez.

Bir başka anılır, Allah burada,
Resulün makamı işte şurada,
Yanmakla ermişler, külli murada,
Külleri var, bizim küle benzemez.

Ab-ı hayat denen mey den içmişler,
Üç gündüzü, dört geceyi geçmişler.
İlim şehri denen, bir yer seçmişler,
İlleri var, bizim ile benzemez.

Bildiğim renklerden renkleri farklı,
Evrensel vasıflı, Kur-an ahlaklı,
Yaralım burada ne sırlar saklı?
Dinleri var, bizim dine benzemez.

24.05.1989