Bir Milli Mücadelenin Galebesi /Tebrikler Eylül

çıkmazında aşkın sokağı şimdi
apansız çiğnediğim izler kaybolmuş
sevda durağından adım silinmiş
grevde yok lokavtta kepenk indirmiş
perdeleri kapanmış gözlerimin ferden kesilmiş
la havle tespih olmuş dilimde
bilirsin;
caniçim derdim
gülüm
gözbebeğim
Eylül'üm
koca adam ağlaması yakışmıyor artık!
canım çekilmiş gözlerim(den) büyümüş(üm)!

/dilsiz, lal biri ağlarsa duyulur mu?
yaşamlara can olmuş , nefes olmuş bir gemi batarsa boğulur mu?/



sol camı kırık artık evimin
dışardan hayat vaadetsede
içerde nekes bir karanlık
herşeye maydonoz dilim şimdi suskun
kündeye gelmiş cüssem yaşama havlu atmış
güverteye kadar su almış gemi(m)!
güya tufan atlatmış
yanılmış abartılarını kandırarak
dumanı alaza gebe kor!;
kendini ateşe veren kor/sanmış!

/ kibritin olsa da yorgan yakmaya bile bir sebep, bir canlı lazımdır!/


karartma günleri vakti şimdilerde
yerden bir karış havada arsız gönülün
yenilmiş
ayak diresede kabulu zor olsada
gönülsüz
bu kaçıncı nakavt sayışı hakemin
sayısız...
1..
2...
3...
..

8...
artık bittim!
mücadelem!
sonum!
bir ağustos tepesine kadarmış ömrüm
kabul sen kazandın Eylül'üm !


/zafer; inada dirayet katmakla mukabil bir kazanım olmakla ;lakin, nasıl bağbozumu üzümün sonu değilse her zafer de bir kazanıma mukabil; her zafer kazandım diyen de muzaffer değildir.../