Bir Müddet Aşklaştık, Aşık Olmadık

aynı mahallede, bitişik evlerde
aynı günde
hatta, aynı saatlerde
beraber attık çığlıklarımızı
dünyaya gelişimizin şerefine

oyunlar oynadık evlerimizin önünde
bazen kavga ettik saç başa
kız erkek demeden
bazen ip atladık
bazen de futbol oynadık
her ne yapması gerekiyorsa
bir çocuğun beraber yaptık
birbirimizi en iyi biz anladık

okula, aynı sınıfta başladık
aynı şeyleri öğrendik
aynı şeylere üzüldük
aynı anda yedik küsküyü öğretmenden
sıra dayaklarından beraber geçtik
birbirimizden güç alarak korkmadan

ilk, orta ve lisede de
kavgalar ettik, bu kez birbirimiz için
savunduk, sakındık ve toz kondurmadık asla
evet, seviyorduk birbirimizi
adı olmayan yetim bir sevgiyle nedensiz.

lise bitti, düşünmedik üniversiteyi ikimizde
seni bir an önce evlenip
yuva kurma, çoluk çocuğa karışma
beni ise adam akıllı
bir iş bulma telaşı sarmıştı.

derken askerliğim geldi
gidişime en çok sen ağlamış
sen üzülmüştün
en çok saçını severdim
koparıp bir telini parmağıma bağlamıştın
sonra çocuklar gibi ağlamıştık ikimizde

gittim, ilk ay mektubun geldi de
sonraları ses seda çıkmadı senden
asır gibi geçen on dört aydan sonra
döndüm tekrar mahallemize
oyun oynadığımız saha duruyodu
okula uğradım
hocalar da duruyordu
seni sordum
evlenip istanbul' a gelin gitmiştin

evet üzüldüm
ama çabuk toparladım
bir müddet öylesine gezdim yeryüzünde
yaşıyıcam da, bi bahane bulmalı dedim
evlen dedi annem
sözünü dinledim
hafta ya düğünüm var
hiç tanımadığım biriyle

çok işim var şu aralar
içimde dağılmış olan sevgini
kenara toparlayıp
yer açmalıyım, gelecek olana....

düşündümde biz sevmişiz ama
aşık olmamışız ya....
sen hep en iyi arkadaşımdın
ve öyle kalacaksın
gelip geçenler olacaktır hayatımdan ama
inan, kimse yerini alamayacak !

en iyi arkadaşım ''t......' ya mutluluklar dilerim...