Bir Nefeste Sen

Saçların yıldızlardan parlak,
Bakarken sana, gözlerim kamaşıyor!
Arılar, çiçeklere konuyor; dudağından, bal çalarak!...
Şımarık seni! aklım başımdan gidiyor...

Gözlerin lebideryâ aman aman!
Yine alabora oldu, tekneler!...
Bir sülün gibi, gönlüme süzülürken,
Bilsen! aklımdan, neler geçer neler...

Sen konuşurken, bülbüller yarışıyor;
Seni, güle anlatmak için...
Yürüyüşün, taylara çalım atıyor.
Kısrağım, kadınım; benim kardelenim...

Buram buram, nergiz kokuyorsun sen!
Nasıl? kıskanıyor seni; sümbüller, Lâleler...
Doyamıyorum; o kokun, nazın, işvelerinden,
Sonsuza dek, kalbimden sana akar nehirler...

Dalları kiraz basar, güldüğün zaman;
İşte şimdi dans ediyor sarı başaklar.
Öperken seni, hayat duruyor inan!
Hakkını, vereceğim senin ey! âfet-i devrân.

Tenin, ateşten daha da yakıyor....
Gerdanın, sanki inciler tâhtı!
Duruluğun, masumiyetin beni deli ediyor.
Artık sen, benimsin ey gönlümün Sultânı.


ö osmanlıoğlu_Safure kalafat