Bir Ölüm Böyle Güzel

sevdim seni-

sustuğum her harf, yazdığım her kelimeden daha ölümcül
ve her biri sürgün edilmiş ak sayfaların sarhoşluğuna
yazılmamış, yazılmadıkça eskimiş
bilemezsin neden bunca his, bunca söz, bunca kül...

bilmiyorsun-

biraz daha şafak sayıyorum güneşin doğuşuna
kaç defa çeyrek kaldı, kaç defa durdu ''an''
kaç yalan ?
sevmediğim dünler, sevdiğim bugünler, özlediğim yarınlar
avuçlarımda bak yıllar
eskiyecek anılar da
aklıma gelecek zaman zaman...

yasal değil bu bakışların inan
cezası ne bilmiyorum vedaların
ya da neyin bedeli kirpiklerine olan tutsaklığım
ve evet bilmiyorum, şiirleri kim küstürüyor böyle
kim ağlatıyor için için
söyle ne için ?

sen mavi bir mevsim arıyorsun kendine
denizlerden geçiyor önce yüzün, sonra sarıyorsun gökyüzünü
gök sarıyor hüznünü
ne kadar ağartabilirim senden kalanları
ne kadar kararır mavi?
bilmiyorsun...bilemediğin için sesin uzak
her denizde seni arıyorum kendime
kelimelerden geçiyor önce ellerim, sonra...
kararıyor mavi
biliyorum,
her şiirde bana anlatıyor seni...

seviyorum senliğimi...

kumral bir gülüşe ödüyorum tüm siyahlığını
saçlarımın...
tüm anılarını geçmişimin, bir çift gözde asıyorum
bir ölüm böyle güzel,
böyle güzel bir gülüş.
öldükçe seviyorum...