Bir Ölümlünün Serzenişi

yalancı hayallere daldım uçurum boylarında

artık dikkat etmiyorum gülüşlere

tesadüflere inanmaktan başka çare kalmıyor

herşeyi hiçe sayıyorum

dikkatsiz ve özensiz yaşıyorum

yazdıklarıma küskünüm

sınır boylarında yaşıyor kaçak dünyam

her gün aynı telaş aynı ızdırap

dağlardan sesleniyorum kocaman ovaya

kimse duymasın diye değil maksadım

sevgim tükenmiş yenisini yaratmalıyım bir arı misali

taptığım aşka ben yaratıcı olmalıyım bu sefer

septik duygularla bakıyorum akarsu yatağına

geometrik şekiller yaratıyorum tek odalı evde

herşey kuralına uyuyor sonra

ütopyalarım bile beni kovuyor habersiz zamanlarda

lanetlenmiş bir ceviz ağacıyla dertleşiyorum

uçsuz bucaksız anadolu topraklarında

sonra bir mermi bana doğru yol alıyor habersiz

düşünce ışıktan daha hızlıysa kurtuluyorum

yavaşsa ölüyorum soluksuz

cenaze merasimi görüyorum ufukta

kocaman kara gözlüklüler tepemde

herşey yine kuralına uyuyor

tek umudumu kendimle gömüyorum köhne bir mezarlıkta