Bir Öpücük Ver Desem

yelkenlerim inmiş yare
kırılan kalp kopmuş yelden
zaman bir içimlik su
yaslar hakim gül bahçeme...

kelepçelere zincir nasip
karanlık mahsen gibi
kuru yaprakları topluyor hayat
ben sende sen bende kayıp...

ok gibi kirpiklerim kalbe
içten yağmurlar nafile
ne soluk ne nefes bir çare
kim istemez ki çizsin pembe yare?...

yüzüyorum gölgesi mechul bir çölde
ırmakları dağ başını duman almış
cümbüş yapıyor yamaçların kahrı
kahyasıyım sanki şu dünyanın gülesim yok artık...

ipotek konulmuş gibi rüzgarlara
bulutların yüzü asık canı sıkkın
bir öpücük ver desem verirmisin umut?
kalpten kalbe giden yoldan caymasın kayık...

(Berlin,18.04.2014)