Bir Özne Sendromu

"Turfe dükkân-ı hikemdir bu kühen tâk-ı felek,
Ne ararsan bulunur derde devâdan gayrI"
(Ragıp Paşa)


Bir köşeye çekilmiş tenha rüzgârların,
Yelkeninde yana yatmış ummanlar gördüm.

Bir yitik şehirde kaldı günsüz gündüzlerim,
Günden düşmüş zarı zarı zamanlar gördüm.

Islak gözlerimde zamane evhamları,
Yetim ocaklarda taptaze dumanlar gördüm.

Ah bir bilsen, bu semada ben neler gördüm!
Bir yağmur altında asude anlar gördüm.

Ne gördümse gördüm, hiç adını sormadan...
Efsunkâr, füsunkâr, hüzünkar canlar gördüm.


Duydum, sanki annemin mahzun sesinde
Dipsiz kuyularda Yusuf-u Kenanlar gördüm.

Portakal kabuğu kadehlerde boğmalar,
İşret sofrasında içli kemanlar gördüm.

Nazenin firkate ram olmuş hicranlardan,
Issız bahçende ihtiyar Numanlar gördüm.

Bir buselik makamdan yarama yadigâr,
Ne varsa senden var, olmazdan olanlar gördüm!

Gece bir kurşun gibi girerken zevale,
Boynunda yafta, sehpada kalanlar gördüm.

Denizlerde sürgün baharlardan bihaber,
Yıldızlara sırtını dönmüş hazanlar gördüm.

Divitten kalemden mürekkepten habersiz,
Adımı hep bir kenara yazanlar gördüm.

Pür kusur bir sevdanın eski eylüllerinde,
Bir bakışına âşık olan ozan/lar gördüm.