Bir Pazartesi Günü

Bir pazartesi
Alelade, kendi halinde, her zamanki gibi
Ama bir tuhaf oldum o pazartesi
Ben aşık oldum o pazartesi

Bir başka çarptı kalbim,
Hatta ilk defa çarptığını hissettim
Avuçlarım terlemeye başladı sonra
Sonra gözlerim hep ona baktı, baktı
Gözlerim hep onu görmek ister gibi,
Sanki bana yalvardı,
Hiç kapanmadı, hiç kırpılmadı
Dudaklarımda anlamsız bir gülümseme sonra,
Belki de en anlamlı gülümseme
Biraz da titreme
Ben aşık olduğumu çok sonra anladım, çok sonra

Bir pazartesiydi oysa
Alelade, kendi halinde
Biraz soğuktu sanki
Kar yağıyordu ara ara
Malum, hem aralık hem Ankara
Ama üşümüyordum
Hiçbir şey hissetmiyordum
Ya da çok şey hissediyordum,
O ilk defa hissettiklerimi anlamaya çalışıyordum
Sanki dünyada bir ben, bir o vardı
Gözlerim yalnız onu gördü,
Sanki gözlerim ondan başkasına kördü

Kendi halinde bir pazartesiydi oysa
Kalbim hiç olmadığı kadar mutlu,
Ben hiç olmadığım kadar umutluydum
Seviyordum yaşamayı, hayatı
Gülüyordum, seviyordum her şeyi
Hiç olmadığım kadar mutluydum

Her pazartesi gibi bir pazartesiydi oysa
Ne oldu bana anlamadım, o pazartesinden sonra
Daha bir cesaretli oldum, daha bir güzel giyindim,
Daha bir güzel yürüdüm, konuştum
Daha bir sevdim her şeyi, hem de her şeyi
Yazı, kışı, geceleri, gündüzleri...
Her şeyi daha bir sevdim,
Her şey daha bir güzel oldu
Çünkü bu can aşık oldu,
Ben, aşık oldum

Öylesine bir pazartesiydi aslında
Nerden bilirdim böyle olacak sonrasında
Bir kız için ağlayacağım ilk defa
Teselli arayacağım içkide, sigarada
Nerden bilirdim mutlu aşk yok dünyada
Seven boşuna bekler, eren yoktur ki hiç murada

Öylesine bir pazartesiydi işte
Nasıl bir gündü öyle
Kardı, kıştı, yazdı, bahardı
Her şeye rağmen çok güzeldi
Bilemedim, 'sessiz bahar'mış ardı
Hep karmış, kışmış ardı
Bilemedim
Ama yine de aşık olmak, sevmek güzeldi

Bir pazartesi,
Ben seni bir pazartesi günü sevdim
Ve hangisi olduğunu hatırlamadığım bir gün kaybettim...