Bir Resme Bir Şiir - 29 / Savaşın Çocukları
Dört yanı kan kokuyor yokluk ise cabası
Suçlarını bilmiyor savaşın çocukları
Sıcak bir aş görmüyor sırtında yok abası
Boşuna yaş silmiyor savaşın çocukları
Kiminin sağ bacağı kiminse sol kolu
Şarapnele yapışmış gözleri keder dolu
Zalimlerin elinde çizilmiş kader yolu
Huzur ile dolmuyor savaşın çocukları
Tahtadan bacağına ana gibi sarılmış
Acıyarak bakana yüreğinden kırılmış
Konuşmuyor dilleri kaderine darılmış
Neşe ile gülmüyor savaşın çocukları
Yerle yeksan edilmiş evlerinde baca yok
Anaları dul kalmış başlarında koca yok
Okul yüzü görmüyor sınıfında hoca yok
Derslerine gelmiyor savaşın çocukları
Küçücük bedenlere ağır yükler yüklenmiş
Bitmeyen dertlerine yüzlerce dert eklenmiş
Kimisi darbe görmüş kimisi iteklenmiş
Zevkle ekmek bölmüyor savaşın çocukları
Bu dünyada gülmesin kaderimi yazanlar
Cennet yüzü görmesin huzurumu bozanlar
Yaşar iken dünyada bize mezar kazanlar
Ahdan geri kalmıyor savaşın çocukları
Atlas libas içinde giydirip de kuşatsan
Camdan saraya katsan paşa gibi yaşatsan
Sevdiği oyuncakla çevresini donatsan
Yaşamdan zevk almıyor savaşın çocukları
Feryadları eritir başı yüce dağları
Barut altında geçer süt kokulu çağları
Özürlü yaşayacak geri kalan sağları
Sürünüyor ölmüyor savaşın çocukları
704... 17.08.2012
Super siir yurekten kutluyorum,selamliyorum.
Sözün dur dediği yerde yüreğim kilitlendi inanın.
En kalbi olan baki sevgilerimi ve teşekkürlerimi gönderdim cennet tüten gül yüreğinize.
İnsan hakları topun, füzenin, silah namlusunun ucunda ölüm kusar en çok masum yavrulara.Kimi anasız, kimi babasız kimi kör, kimi topal, kiminin küle karışır kanları.Dumana buluta bir melek kanadında uçandır belki onlar sonsuzluğa.Kalanların yüreklerinde daha büyük savaşlar açılır savaş savaşlara gebe savaş insanlığın utancı...kazanan aramak gaflettir her savaşta insanlığımızdır kaybettiğimiz...ki insan için savaş yapılır denir insanlık bitiyorsa ölü doğumdur bu gerçek.Hiç bir sınır yok ki kanla çizilmemiş olsun...hiç bir yer...
Bütün savaşlar kökü dinlere dayanıyor.Bilmiyorum haddimi aşan bir söz söylemekten de korkuyorum ama bakıyorsunuz en kökü hep dinler.Hangi din der ki git masumu öldür, hangi din çirkinliği zerk eder damara....inanmıyorum hiç bir dinin emri olsun kan dökmek. Din kisvesi altında onu saklayarak dökülen kanların hesabını verecek
Yaşamak hak yaradandan herkese eşit şekilde, sınırlı özgürlüklü verilmişken zaten...insanın insana yaptığı nedir nedir bu azap anlamış değilim.Sevgidir insanın dili, lisanı .Neden herkes aynı dilden konuşmaz anlamam anlamadım hiç bir zaman da anlayamayacağım.
Duyarlı yürek sesiniz öyle etkiledi ki değerli şairem.
bir resim değil bütün şiir yazdığın resimlere baksam dilim tutulur tükenmez kalemim tükenirdi nice bayramlara sağlıcakla
Kiminin sağ bacağı kiminse sol kolu Şarapnele yapışmış gözleri keder dolu Zalimlerin elinde çizilmiş kader yolu Huzur ile dolmuyor savaşın çocukları O çocukları yetim bırakan kim dersiniz sevgili şair.Para babaları ve silah tüççarları.Dünyayı kan gölüne çevirenler. Milyonlarca kilotonluk bombaları atanlar.Yıkılan evler,katledilen insanlar.İnsanlığın yüzkarası ahtopotlar.Bunlar yeryüzünün zalimleri.Elleriniz dert görmesin.Sevgiler.😙😙😙😙😙😙😙