Bir Resme Bir Şiir 54 Leylam
Lebinden dökülen her söze kandım
Sende benim kadar seversin sandım
Sevda otağında kavruldum yandım
Beni aşk çölüne itensin Leyla'm
Gezdiğim çöllerde sensin serabım
Sensiz perişanım bil ki harabım
İçmeden sarhoşum sevdan şarabım
Elinde meyleri tutansın Leyla'm
Vuslatı ararım görünmez menzil
Gözlerim çağlıyor kurumaz mendil
Dört yanım karanlık kâr etmez kandil
Dipsiz körkuyuya atansın Leyla'm
Taç etmişim aşkı bilesin başa
Sevmedim ki seni tapmışım haşa
Hasret yarasıyım bir baştanbaşa
Aylardır döşümde yatansın Leyla'm
SAMYELİ diyor ki unut sen onu
Bil ki vuslat olmaz bu aşkın sonu
Ölsem kabul etmem bilesin bunu
Çık gel de kaderim utansın Leyla'm
olumlu yorumlara aynen katılıyorum.tebrik ediyorum..
yüreğiniz dert görmesin kutlarım emeği güzel bir çalışma selam ve saygılarımla
👍👍👍👍👍👍👍 Kalem ustalığını yine konuşturmuş, şiir duygu işi, yazdıkça böyle eserler ortaya çıkmaması zaten düşünülemez... Saygı ve selam ile esenlikler dilerim....
..günceldi..bembeyaz hazin düşüyordu mısraları kar taneleri gibi ki leyla'ya böyle güzel bir şiiri ancak Safiye Samyeli hanım yazabilirdi candan kutlarım tebriklerle...
be ne müthişlik, bu ne içtenlik değerli ablacım.. Seri müthiş bi şekilde devam ediyor hem de yüreklerimize dokunaraktan. Kutlarım emeklerinizi ve değerli yüreğinizi. saygı ve sevgimle.