Bir Resme Bir Şiir 77 Efkarım Duman Duman

Günlerdir bir haberin alamadım yâr senin
Hasta mısın yasta mı söyle nasıl bileyim
İzini süreceğim adresim mi var benim
Hangi şehirdesin sen söyle nasıl geleyim

Alacakaranlık da düşsem uzun yollara
Çalsam tüm kapıları bassam bile zillere
Elimdeki resmini göstererek kullara
Seni kimlere sorup söyle nasıl bulayım

Gündüzlerim karanlık gecelerden farkı yok
Gözlerim kan çanağı kirpiklerim birer ok
Dert dersen katar katar bitmeyecek kadar çok
Mutlu ol diyorsun ya söyle nasıl olayım

Sensiz geceler hicran geçmek bilmiyor zaman
Kayboldu gülüşlerim efkârım duman duman
Sol yanımda deprem var halim ise pek yaman
Sevdam yarım kalmışken söyle nasıl güleyim

Seni sensiz yaşamak yaşar iken ölümmüş
Sevgimden geri kalan avucumda külümmüş
Tattırdığın aşk değil sonu gelmez zulümmüş
Sen içimde yaşarken söyle nasıl öleyim