Bir Resme Empati

Burası bir sokak resminin görüntüsü
Sarmış her tarafı yemyeşil bir çim örtüsü
Ne kadar farkındalar bilemiyorum
Oturmuşum , yorgun ,bitkin ve sessiz,
Önümde yol mu ,nehir mi geçeceğim

Düşünceler sarmış etrafımı hem de insanlar,
Tüm saydamlıklarıyla yanımdalar
Oysa ben,
Oysa ben hepsinden belki de vazgeçeceğim

Bir hüzün ekmişler ki benliğime,
Çaresiz kalmışım hem de donakalmışım
Ipıssız ormanlıkta oturup düşünürken
Zaman akıp geçerken nehirlerinden
Ben sebepsiz belki de hiç sebepsiz
Ömrüme bir süre biçeceğim

Feryatlarım ,çizgi balonlar gibi
Görüyorum ama diyemiyorum çevreme
Bağırıyorum ama sesimi duyuramıyorum
Ve sevgilerim, kalple çizilmiş tıpkı
Hissediyorum ama narin çiçeğim,
Ben belki de kendimden geçeceğim

Bir bu karman çorman yazılarla
Yazılmış şiirlerim gelir düşer aklıma
Okur ,dokurum gelecek mısraları
Annem de demişti hem de ne güzel demişti
tevekkelli
Sevgisizliktenmiş bu insanların yalnızlıkları !...


H.E.A- 14.10.2014 saat:20:01