Bir Şair Ölür Yarım Kalan Bir Şiirde

Haindir kara bulutlar,bencil ve tutarsız.
Ayın ışığı yoktur kesişen gözlerde,
Bir tenhada gebe kalır geceler
Çırıl çıplak,mahremsiz ve merhametsiz.


Karanlığın rengi çökerken şiire,
Düşünceler bir şair doğurur,
Kalem sadıktır şiirin isyanında gezerken,
Kararan yalnızlığın içinde çırpınır durur.


Ve artık!..
Siyah bir hançerin gölgesindedir karanlık,
Ölüm kol gezerken damarlarında,
Bir damla kan sızar parmak uçlarından,
Yarım kalan bir şiir düşer karanlığın içine.
Biraz siyah biraz kızıl,
Kalp durur,hayat biter,kalem düşer kırılır.


Bir düş sokağından girerken içeri,
Faili meçhul cinayetler işlenir.
Biten bir aşkın arka sokaklarında


Sevda tutkunu şiirler kararır,kahpe yüreklerde,
Yavaştır geçen zaman ihanetin pençesinde.


Yeni yeşeren filizli aşklara miras,
Bir damla göz yaşında durur can suyu.
Bir şair ölür yarım kalan bir şiirde,
Mısralar akar gider kor olur yüreklerde.


Şimdi hayat ölen bir düşüncedir mazide,
Hançerin dönülmez ayrılığında kalır.
Şair mısra mısra gömülürken şiirinde
Yarım kalan şiir acısını akıtır ve gider,
Düşüncelerde sayıklanır sessizce kelimeler...