Bir Sapan Aralığındayım

önce tırpanlanmıştı gelincikler
sonra küllenmişti toprak
çınarlar saklısındaydı dağların
ürkütülmüştü yaprak

şimdi
beyaza cemre düştü
artık sular toprağa yürüyor
solmuş heybelerde
renkler mozaik örüyor
yeniden düğümleniyor umutlar
çekiliyor karanlıkların pimi
bak nasıl da kaçışıyor puştlar

taş duvarlar büyür mü hiç
hangi tecrit kelepçe olur kardelen inadına
yanıldı ezber
çözüldü hece hece
sular toprağa yürüdü
güne devrildi gece
gölgeler küçülürken içine
güneş yürüyor
ve
büyüyor
evriliyor koca bir ülke

ey yar
bir sapan aralığındayım şimdi
doğacak günü bekle
kabaran omuzlarım düşecek
çakallar inlerine çekildiğinde
ellerimizle boyanacak o görkemli atlas
çivit bir maviye sofra kuracağız yine