Bir Şehri Hançerlemek

Aslıda ilmeği geçirmek vardı boğazına

Fakat

Ne urgan vardı boynuna uygun

Ne de öylesine heybetli darağacı…

Çarmıha germeyi düşündüm;

694 yıldır semalarında ezan sesi yankılanır.

Yakıştıramadım…

Kellesini alsam;

'O dağı ayırsam gövdesinden’ diye düşündüm

Kayıhan’daki demirciler ‘Öyle bir kılıç yapılamaz’ dediler

Masamune yaşasaydı

Japonya’ya gidip ona sipariş ederdim

Hanjo gibi efsanevi kılıç…

Ama 14. y.y. çok eskide kaldı…

Göğsünü yarsam;

Nilüfer deresine akıtsam kanını!

Bedesteni kazısam böğründen…

Fazla kırmızı…

…

Bugün o şehri

Ardımda koyarak kurşunluyorum,

Seni de birlikte,

Aklımdan silerek gömeceğim…

Feragat ediyorum,

Benim için ettiğin dualar ve niyazdan!

Biliyor musun anne, üşüyorum…

Düşüyorum…

İçimdeki çiçekler solgun,

Kelebeklerin hepsi ölü…

Ben vazgeçtim artık

Baharlardan ve yazdan…

Çıkıyorum hayatından…

Göçüyorum… Birazdan…

Kaşlarını çatma öyle

Orhan Gazi’ye

Selam söyle…

Antakya, 09 Şubat 2020