Bir Ses Ver

Şu an parmaklarının arasında kıpraşıp duran o mektup var ya ...
İşte onun sesi bir küçük kurşun kalemdir
Cızırtılı bir şarkı gibi
Biraz dikkatle eğilip
Kağıdın da şarkının sesine uyandığını duyarız
Şöyle gözlerini oğuşturup gülümser kalemine...

Karanlık gecelerde ukbada yıldızlar
Onlar da konuşurlar aslında,
Susar gibi konuşurlar hem
Gündüzleri binbir zorluk akort ederekten
Gecenin bir yarısı çıkıp dışarı
Hangimiz hasbihal etmedik ki hem

Bir ırmak, değişik seslerle dolanır vadileri,
Kaybolup gitmekten,
Denize ulaşamamaktan
Bir gölde acı bir hatıranın zuhurundan
Ödü kopar her akışında.

Bir uçurtmanın sesi ipidir
Küçük bir koşu ve mavi ile iki kelam
Özgür ve tok bir sesle
Gel hadi tut ellerimden

Ve aşkın sesi üstadım;
Kalemi uyandıran, kağıdın gözlerini oğuşturan
İçimize yumaklanan aşkı hangimiz yıldızlara açmadık ki hem
Hangimiz sevmedik
Bir nehir gibi korkarak, nezaketle, kırmadan, kırılmadan
Hangi şiir durmuştur ki aşkı tutup
Bekliyorum hadi gel demeden