Bir Şiir Dinleyip Bir Gün Ağlarsın

Bir şiir dinleyip,bir gün ağlarsın.
Gözyaşların,zaten aşina gözbebeklerine,
Seni kim şiirsever yaptı böyle,
Usta şair demesende kendine,
Dönüp dolaşıp sorarsın,ruhunun ahvaline...

Bir şiir dinleyip,bir gün ağlarsın.
O şiir ki,fırtınalar koparır senin yüreklerinde,
Sakin,yakamozlu gecelerde bile...

Tutuklusundur yıllardır,sevgi zindanlarında,
Kırmızıdır gökyüzü bazen,kimseyi görmez gözün,
Aslında senin özün,bir avuç toprak ve su...
''Her üç kişiden dördünün şair olduğu''bir ülkedir ülken,
Dördüncü sıradan,üçüncü sıraya çıkmak için,
Çabalar durursun,boynu bükük bir gül'ken...

Bir şiir dinleyip,bir gün ağlarsın.
Hiç tanışmadığın bir şair yazmıştır,o güzel şiiri,
Ama senden de bir şeyler vardır,
Sana sesleniyordur,hemde arkadaş diye,
Adını yazmamıştır Ahmet diye,
Bak demiştir''Arkadaş'',
''Yurduma alçakları uğratma sakın''
''Siper et gövdeni,dursun bu hayasızca akın'',
Sen artık,alçaklar kelimesinin altına,
Kimin ismini yazarsan yaz...

Bir şiir dinleyip,bir gün ağlarsın.
İsminin hiç önemi yoktur,kim yazdıysa,
Şiir gibi,adam gibi bir şiirdir.
Geceye kan çığlıkları doğrandığı zaman,
Bazen ay ışığında,bazen mum ışığında,
Bazen bir cezaevi avlusunda gizli gizli yazılmıştır.
''Hasretinden prangalar eskiten''bir adam yazmıştır belki...
Bir posta güvercininin ayağına bağlayıp,
Ya da bir gardiyana rüşvet verip,
Öyle göndermiştir sevenlerinin yüreklerine...

Bir şiir dinleyip,bir gün ağlarsın.
Nasıl bir yürekti,bu insanın yüreği,
Varcak mı elin,mezarına toprak atarken,
Tutacakmı o tahta saplı küreği...
Beste yapılmış şiirini dinlerken,
İçin burkulacak mı biraz.
Büyük haksızlık yapmışlar dost şaire,
Karıncalara basmamak için bile,
Yıllar yılı kara kara düşündü,
Rahat yürüdüğü,ancak sonbahardı kışındı...

Bir şiir dinleyip,bir gün ağlarsın.
Çook haksızlık yapıldı,bu güzel insana burada diye;
Suçu,insanları,memleketini sevmekti,
''Memleketimden insan manzaralarını''resim çizmeden,
''NAZIM''şeklinde resmetti,
Yıllar yılı derinden yüreklerimizi titretti...
Varmıydı daha önce,
Arhavi'li İsmail'i tanıyan ya da bilen,
Niye anaavrat küfretti...
Söz konusu vatandı,
O küfrüne belki,tanrıdan günah bile yazılmazdı...
Gönlümüze çok şeyler katandı...
İşte böyle şiirleri dinleyip, bir gün ağlarsın...


NOT :Ümit Yaşar Oğuzcan'ın ''Bir gün anlarsın'' şiirinden esinlenerek yazılmıştır.

15 Ocak 2010 903 şiiri var.
Yorumlar (19)
  • 15 yıl önce

    güzel bir esrini daha zevkle okudum allah seni korusun. kalemin daim olsun tebriklerimle

  • 15 yıl önce

    Tebriklerimle... Aslında senin özün,bir avuç toprak ve su... ''Her üç kişiden dördünün şair olduğu''bir ülkedir ülken, Dördüncü sıradan,üçüncü sıraya çıkmak için, Çabalar durursun,boynu bükük bir gül'ken...


    Şiir aşına değer çabalamaya. Sevgilerle...

  • 15 yıl önce

    İşte bu...Herkes okumalı bu şiiri...Ders veriyor şiir...👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍

  • 15 yıl önce

    Her şairin yüreğinden alıntı yaptınız.Her şairin yüreğinde muhakkak bir aslan yatar.ama bu aslan bazılarının gözünde canavarlaşır.O zaman şairin işi zorlaşır.Magosa zindanları onu bekler.Acaba Sinop'ta mı yatsa,Mamakta mı?O acılar yaşam boyu peşinden gider.Mahsuni Şerif gibi olur.Ömrünü Amerika karşıtlığına adar ama onu Amerikaya muhtaç ederler.Hastane köşelerinde garip kalır.Velhasıl nemlekette şair olmak zordur.Şairin kellesi koltukta gezer durur.Her an her şeyden korkarak yaşar.Düşlerinin yarısını şiirleştiremeden ölür gider.Tüm yaşayan veya ölmüş şair dostlara en derin hürmetlerimi sunarım.Benim düşmanım olsalar dahi.Onlar yeryüzünün krallarıdır.Şaire de ayrıca sevgiler.😙😙😙😙😙😙

  • 15 yıl önce

    Şiirimizin Doğum Sancıları

    Olmayan şiir; Doğru sözleri kamufle edip Savaş meydanlarına sürmektir şiir. Korkmadan keskin sözlerini Yalın açık söylemek cesareti Yoksa, Kılıktan kıllığa girer mana Anlamak için şiiri O hal içinde olmak Başka bir çaresi yok.

    Şiir, edebiyat, roman hikaye Açık gerçekleri daha da açmak Karanlığın bağrına Güneşler ekmektir. Yazık bu memleket şairleri Kaç baharda daha bekleyecek, Ve, Hasat ettiğimiz zülüm hiç Bitmeyecek.

    Derim ya hep İnsan önce duygu Sonra eylem. Ne ettiğini bilmeden Hak adalet açıkça görünmeden Bulanık puslu havada söz kaybolur İnsanı kamil olan hal Doğrulup ayağı kalkmaz O zaman.

    Hepimiz dertliyiz Memleket kurtarmaktır işimiz. Yazık sözlerimiz o kadar çetrefil ki Yalan gerçek Gerçek yalan Hiç belli değil.

    Hep derim ya Sanat ne toplum Ne kendin için Asıl sanat Hakkı bilip hakikat için söylemek Değilse ne aşk, ne hüzün Hayat bulur, Duygular boşlukta asılı durmaz.