Bir Şiir Kalır Bir de Şair

Dört duvar arası
Doğar güneş gibi
Karan'dan karanlık
Çöker üstüme yük olur
Temiz duygularımı gölgeler yutar
Olurlar zayi
Başlar durdurulamaz bu zarar,ziyanlık...

Düşünen yalnız değil düşündüreni var
Kul sahipsiz değil yaradanı var
Hasret dolu şu yüreğim
Gelecek misin yar?

Umutlar azalırsa hayat yavaşlar
Mutluluk hepimizin hakkı
Paylaşııldıkça artar...
Aşk kalpte yangın yeri
Sevipte sevilmedikten sonra
Oluverir kör cahil
Elde avuçta akılda
Bir şiir kalır bir de şair
Gidenler hep acemiydi
Kalan ise olacak mahir...

İki kapı arası
Ruhumun hizası
Gelip geçilen bu yerde
Bir sürü fail!
Söyle hangisi sensin
Saklanma bileyim...

Kaçtıkça sustukça yalnızca
Elde avuçta akılda
Bir şiir kalır bir de şair
Gidenler hep acemiydi
Kalan ise olacak mahir...