Bir Şiir Yazsam Sana...

Bu şiirin içinde;
Milyonlarca yıldızla dolu bir gökyüzü olsa,
Buradan parlayan bir yıldız,
Anne(ciği)nin umutla sancısına sebep olsa.
Öyle bir güzelliğe sancı olsa ki bu;
?O?nun yumuk yumuk elleri,
Nerdeyse açılamayacakmış gibi gözleri,
Eşi benzeri olmayan bir güzelliği olsa,
Herkes çok sevinse, sevinçlerini tarif edemese...
O şiirde ?O? bebek hiç olmasa...

Sonra bu kız yavaş yavaş büyüse;
?O?na bayramda güzel bir elbise alınsa,
Uykusundayken başucuna konulsa,
Gözlerini, babasının saçlarını okşaması,
Annesinin en kalbi öpücükleriyle açsa,
Sevinçten gözleri dolsa,
Ve çok mutlu olsa...
O şiirde ?O? minik kız hiç olmasa...

Yıllar sonra...
Efsanesinde olduğu gibi;
Elinde divit kalem,
Her yıl kendine uzak olmaya başlasa,
Her eklenen yeni, bir o kadar alıp götürse,
Götürülenlerin hesabını kimse veremese,
Unutulmamış olsa da o ilk bayram,
Yeni bayramlar üst üste gelse...
O şiirde ?O? kız hiç olmasa...

?O?na kadın oldun deseler bir gün...
Evinin, Eşinin, İşinin kadını...
Anne olacaksın deseler daha sonra,
Elleri sımsıkı tutulurken.
Annesini hatırlasa birden,
O'nun ?O?na sancısını,
Gözleri dolsa, lakin sancıdan değil...

Ve Anne olsa...
Tüm annelere inat,
Kendi annesi gibi anne olsa,
Tıpkı O'nun gibi,
Yüreği yansa, yanan yüreklerle,
Hep gülse, gülen gönüllerle...
O şiirde ?O? kadın hiç olmasa...

Yıllar ?O?nu bugüne getirse,
Azgın bir denizde yelkensiz ve küreksiz bıraksa,
?O? hiç korkmasa,
Cesaretini, o kocaman gönlünden alsa,
Ve gönlünün rehberliğinde sahile ulaşsa...
Şiir bu ya; hikâye tadında olsa,
O şiirde aslında "O" hiç olmasa,

Kızar mıydın bana?

............

Peki! Şiirler yazsam sana?...


28/09/2008