Bir Şiirde Öperim Ölümü Gözlerinden

Büyük ustaları rahmet ve saygıyla anıyorum

ve ben;

her yalnız kalışımda

tutunur cümlelerim parmak uçlarıma

şiir d/okurum

Necip Fazıl dizesi düşer aklıma

tutuklanır umudum suçlu gibi

sorgularcasına

düşlerim düş(üş)lerimi

s/us sessizleşir

bir belirsiz lerzân belirir

öper umudumun elini

ve ben

her yalnız kalışımda

sendeki sen düşer aklıma

aklının basamaklarından

yüsram Cemal Süreya der

ruhum Cemal Safi

halbuki gözlerimi çoktan sarmıştır

Cahit Sıtkı Tarancı’nın otuz beş yaş şiirinin sözleri

dalarım bakışlarımdan

bir seni izlerim, bir de kendimi

uçurum kıyılarından

tam düştüm dercesine yaklaşır bir gemi

denizin melodisine eşlik eder bir martı

Ama

aydınlanır mı bilemem

benliğimdeki karartı

işte ben her yalnız kalışımda

kalabalıklar çizerim k/ömürle

kurşun kalemle değil

k/ayıp kentin caddelerine

taşı toprağı şiir

bulutlardan süzülür yağmur damlaları

kirpik uçlarına doğru

yüzün hep hece hece

ve bazen

Tomris Uyar edasıyla haykırırım

gel güzel gözlüm gel

Turgut Uyar bakışlım ben can/sızım, sen canan/sız

ayrılıktan ziyade

öperim ölümü gözlerinden

Vuslatı kelam