Bir Şiire Meftunum

Sesler kısık olsa da, sükûtlar arşa gider
Zaten anlaşılsaydı, kelâmlar rücu eder


Hayat koyar gölgeyi, gölge bağrımda söner
Hasret oyar sevdayı, sevda serseme döner


Geceler gelmez olur, gündüzler aya seyran
Âlem beni anlamaz, gönül bilene hayran


Kavrulur zor cümleler, kelimeler peş peşe
Yanmaz hür ifadeler, düşseler de ateşe


Bi zar'ım avcılıktan,hedef ıska vuruyor
Şahitleri var avın, mahkemeyi kuruyor


Nereye baksam ahın, yankılanıyor sesi
Çizgi çizgi efkâr'ım, dönüş veda busesi


Bu şiir benim değil, kafiyeler uyaksız
Başlama dedim daha, şiir olmaz ayaksız !


Fecr'e kadar uyudum, nefsimi güdüyorum
Bir şiire meftunum, okudum gidiyorum ...