Bir Şiirin Doğumu

İki imge birleşti, yüreğime yerleşti
Kanımda iliğimde, kısa süre eğleşti.
Nene gerekti senin, maniyle hatır sormak?
Geçtiğini sandığım tüm dertlerim depreşti!


Sancı çeken gözlerim, sabaha dek açıktı
Sanki kıyamet kopmuş, tüm yıldızlar saçıktı!
Vakit saat yaklaştı, ay sıyrıldı buluttan
İki satır çatladı, koca bir şiir çıktı!


Şairlerin birkaçı gelecek bir araya
Bamteline basacak, dokunacak yaraya
Aynı dertten muzdarip, yazdıracak şiiri
Yalnız kalan bir şair, gidiverir araya!


Bir şair diğerine lâzım, ilham verecek
Gurbetteki sözcükler, özlemlerle erecek.
Dizeler, hasret çeken mıknatıs parçaları
Sımsıkı sarılarak, has şiiri örecek.


Kapılar açık değil, her gönle akılamaz
Sıcaklık oluşmazsa, bir kibrit çakılamaz.
Ozanlar tanışmalı, dost olup, atışmalı
İletişim gerekir, tek odun yakılamaz.


Gönüller birbirini körükleyip, yakacak
Dörtlükler çarpıştıkça kalpte şimşek çakacak!
Ateş gülü açacak, tutuşan yüreklerde
O/Nur/la okunacak, damar damar akacak...