Bir Şizofrenin Not Defteri

> Birinci Gün // Salı

heyy kim var orda

kim gıcırdatıyor kafamın tahtalarını

ben ki 

sırf kalbim gibi taş kesilsin diye

yaşanmışlıkların ateşiyle

tek tek yakmışım her bir budağını aklımın

kimin haddine harekete geçirmek onları yine

laf lafı açalı beri susmuyor zihnimdeki yabancı

başımın etini kemiren

tahta kuruları cabası

peh 

ne curcuna ama

> İkinci Gün // Perşembe

çok fazla geliyor aklıma

aklın bu bukowski sarhoşluğu

hayatın bu tarantino kokuşmuşluğu

üstünde babaannemin çeyizinden kalma 

el işi göz nuru dantel serili

üç kişilik şu koltuk kadar usluyumdur aslında

çok da benzerim kendisine

solgunluk ve söküklerden fırlamış yaylar babında

can sıkıntısından eski aşkların adı karalanmış

uçak yapılmayı bekleyen kağıt kadar özgürüm

zaman makinesine binmiş tellal deve hesabınca

> Üçüncü Gün // Pazar

terapiden kalma 

derin

ve içli bir ah düşüyor 

zihnimdeki girdabın göbek deliğinden

hiç utanmadan düşüp

ayakkabıma yapışıyor 

dışkı rengi

çamur gibi bir şey

o değil de sayın tutku müptelasızadem

dışkı dedim de aklıma geldi

dıkşın dıkşın diye ateş ederdik biz

tahta tabancamızla çocukken

sonra 

ölüp ölüp dirilirdik

ama

ah yandım anam demezdik hiç

sonra yine

dıkşın dıkşın

yine ölürdük

yine dirilirdik

öl

diril

öl

diril

öl

diril

çocukluk işte

bak şimdi de

dev 

cüce

geldi aklıma iyi mi

dev 

cüce

dev 

cüce

ayakta kalanlar şiiri terk etsin lütfen

oysa 

şimdi 

ölsem de 

dirilmesem diye bakıyorum

pek sayın azrailin gözlerine 

en derinimden

> Dördüncü Gün // Çarşamba

cezveden taşabilirdi kahvem

şayet ocağın altını yaksaydım

neyse ki çayı daha çok severim

ocak dedim de aklıma geldi sayın mübarek illetim

ne olacak 

şu bizim kırk yıllık hatırı sayılır alacaklar

keza bütün borçlular kayboldu alacakaranlıkta 

elimde telvesi kuru fincan kalıntıları

fincan kalıntıları kuru

içimde kupkuru kuruntu

alacaklılar zaten her şeyimi alıp gittiler

bir tahta kurularım kaldı kafatasımın tenekesinde

bir de anamın misafirlik bardak altlıkları

> Beşinci Gün // Pazartesi

zaten kim sevsin ki beni sayın olamayanlarım

benim gibi saçma sapan nevrotik şizofreni kim

ama en kötüsü yeis ve melankoli 

çok iyi bilirim

kimi kimsesi olmayan şiirlerim bir yana

susun artık diye bağırdığım

bir sürü kim var kafamda

ne olacak benim bu hallerim 

sayın ordinaryusum

profesörüm

hiç unutmam

rabbime sormuştum bir keresinde

ne olacak benim şu halim diye

duymadı sanırım 

hamdolsun

değişen bir şey yok ahvalimde

onun da işi çok neticede

kolay değil tanrı olup

ömür biçmek herkese

> Altıncı Gün // Salı

geçmişimin geçmiş olduğu günlerden kalma

ihtiyaç fazlası

sevişmezlik hastalığından muzdarip

kıt'asızlıktan ortada kalmış dizelerim

olay yerlerinde hüküm sürmüş

bi'dolu süklüm püklüm isyansızlığım

bi'dolu müşkülpesentliğim var

ihtiyaç sahiplerine duyurulur

> Yedinci Gün // Salı

lütfen komik olmayınız

sizi kandırmışlar efendim

hiç ufuk silinir mi

gözlerinizi yummakla

hadi ovuştursanız gözlerinizi neyse

deneyiniz lütfen

benim çığlığım sise karışır ama 

ufuk orada durur

kimi güneş

kimi ay

sırtından vurur

siz yine de 

denemeyiniz lütfen

> Sekizinci Gün // Perşembe

bugün perşembe sevgili notluk

ve eksik bir şeyler var bugüne dair

eminim yani kesin

soldan sola

sağdan sağa saydım

yoklar

sanırım kaybettim eksikliklerimi

bulanlar bulunmayanlara hibe etsin

zaman mı ağır aksak

ben mi çolağım yoksa

yoksa kafamda kocaman

kırmızı ışıklı bir neonla mı dolaşıyorum ne

kocaman buldozerlerin turladığı şantiye misali

girmek tehlikeli ve yasak diye mi bağırıyor

bu me'lun kalbime

> Dokuzuncu Gün // Çarşamba

koptuğu yerden üflüyorum 

yitirdiğim gerçekliğime

zıplasam belki denkleşir yine

belki de geçer

biri öpse

beni ancak

sustuklarımdan tanıyabilirsiniz efendim

sustuklarımı dinleyin

inanın şeyhim 

başınız ağrımaz benim ki kadar

yapmazsınız biliyorum

işiniz gücünüz

verilecek vaazınız vardır şimdi

ama ben yine de 

şimdiden teşekkür ederim

ne olur ne olmaz

akıl ermez tanrı işine

> Onuncu Gün // Pazar

bugün dışarı çıktım

bütün asimetrik hayret ve kinimi yoğurup

kendi kendime kendimden

yanımda cebime apışık 

reankarne fiyaskolarım

bugünlük bu kadar notlukcu'um

izninle gidiyorum

insanların beni ittiği yerden

bana katlandığın için teşekkür ederim

> Onbirinci Gün // Salı

tütünüm bitik

çarşafım kırışık

tespihim kayıp

kösteğim dağınık

anlayacağınız 

gerginim 

sayın pirim

makbul 

maktul

makul

maktu

şiri

bim

şiri

bom

bugünlük de bu kadar sayın notlukcu'um

sana son sözüm

mef'ûlü fâilâtü mefaîlü fâilün

izninle gidiyorum

herkesin kaçtığı yerimden

beni dinlediğin için teşekkür ederim

> Onikinci Gün // Cumartesi

yapımda ve yayında emeği geçen

bütün tanrılara şükranlarımla

beni siz delirttiniz 

ne mutlu size

başınız erdi mi göğe

> Onüçüncü Gün // Cuma

sayın tanrılar

içimde kalan 

doksan dokuz küsur inanç kırpıntısıyla sesleniyorum size

madem ki unuttu beni sayın mister azrail

bu kesmeşhanede

ne olur

şu mübarek 

cuma günü yüzü suyu hürmetine

hanginiz müsaitse artık

biri 

bir el atıversin lütfen bendenize

amin