Bir Sokak Hikayesi

O ana kucağında hiç olmadı,
Onun kalbi hep buruk.
Hiçbir zaman bahtiyar olmadı,
O, sokakların büyüttüğü çocuk.

Ne bir çiceği oldu,
Ne sıcacık bir yatağı,
Onun çiçeği kaktüs oldu,
Yatağı ise dost bildiği kaldırımları...

Onun içinde tek bir haz,
Kucaklamak annesini, babasını.
Onu kucaklayan hep ayaz,
Onun herşeyi sokakları...

Herkes onu dışladı,
Olmadı ona uzanan bir el.
Öldü, gitti; kimse ağlamadı
Sadece bulutlar etti sokakları sel....