Bir Sonraki Eylül'de Mutlaka Gel

Gözlerinin kahvesini içtiğim günden beri sarhoşum
Saçlarının siyahıyla kavgada
Günübirlik şiirler yazıp ölüyorum
İhanet kokulu bir hava,
Ve ben adımladığım her rujlu kaldırıma gülüyorum
Geleceğim demiştin,
Ya da haber verdiğimde sen gel
Söyler misin, gökyüzümüzü bile tam ortadan böldü hangi engel ?




Bugün Cuma,
Sana dua, kendime beddua edeceğim
Sıkıldım bu adamdan hüzünleri harçlık koyup cebine,
Kendimden başka bir yere gideceğim
Aşk nerede bilmiyorum
Ya kalbimi tükürür,
Ya bulutun dudağına bir sigara verip gökyüzünü öksürtürüm



Hâlâ aynı ritminde mi sanıyorsun kalbimi
Güneşi tanımayan çocuklar gibi üşüyorum,
Hüzünlerin aklımı çeldiği günden beridir
Ne gelincik tarlaları rengarenk gülümsüyor
Ne serçeler maviliklerin derinliğine kanat çırpıyor
farkında mısın ?
biz susunca daha bir güzelleşiyoruz
ne sen yalan söylüyorsun
ne ben senden nefret ediyorum
yalnızlığımı geri çeviremezsin
hele bir serçenin kanadından öperek salarsam gökyüzüne
Beni en iyi sen tanırsın
Öleceğim zaman yalnızlaşırım
Saçlarımın kır düşmüş tarafına misilleme yapıp gülümseme artık
Meczup gözlerimi akıllandıracak bir tımarhane bul bana
Ki sokağına sokulup üşümeyeyim




Bu sabah gözlerimin içinden
Beyaz kanatlı güvercinler geçiyor
Bütün pencerelerini açtım yüreğimin
Aşkın bize uymayan şablonu yoktu oysa ki
Gri bulutlardan yola çıkmış,
Ayyaş yağmurlar gibi öpüş gökkuşağının her rengiyle
Sabırla ıslanmayı bekleyen saçlarıma sokulmadan




Bilmediğin bir dilde küfrederken sana,
Şimdi usulca ölmeliyim bir sonraki eylülde mutlaka gel