Bir Soru Var İçimde
Gecelerin ne kadar uzun olduğunu,
hastalar bilirmiş ancak..
Gece kadar karanlık kalbim,
Yıldızlar bir bir kayıp düştü avuçlarıma..
Ruhum gözlerimden akıyor sanki..
Yokluğun üşütüyor bedenimi..
Oysa aşıktım sana ben,
hemde deliler gibi.
Ne kadar uzakta olursan ol,
Gölgen beni terketmek istemiyor,
biliyorum... hayalin baş ucumda.
Durma artık, haydi git, beni bana bırak..
ama gitmeden, bir sorum olacak sana..
Başımda dinmeyen ağrılar,
kalbimde bitmeyen sancılar,
Beni deli eden
fikrimi kemiren soru...
Dönüp duruyor aklımda..
Ah be sevdiğim, söylesene bana!
Parmaklarımın arasında titriyor kalemim,
Cevabının şiddetinden korkuyorum.
Yine de seni yazıyorum dizelerime..
Yine de soruyorum..
Sen beni...?
Susma diyor kalbim,
Haydi yaz diyor yüreğim
Yoruldum diyor göz bebeklerim,
Devam ettikçe..
birbirine giriyor cümlelerim.
Karıştıkça siliyorum yazdıklarımı,
sildikçe sızlıyor yüreğim.
Sonra yine yazıyorum.
Sen beni gerçekten....?
Ve yine siliniyor cümlelerim.
Yine bitiyor gece,
neredeyse güneş doğacak...
Ve ben tamamlanmamış
bir şiirle uykusuz.. yorgun..
Ve son bir gayretle yine yazıyorum.
Daha bir vurgulu kelimelerle yazıyor
Bu sefer sormayı başarıyorum sana.
Sen beni gerçekten sevdin mi ?
Elif ARSLAN.
cevap ne kadar gerçek olur muamma.. kalmadı organik ne aşklar ne de akıtılan yaşlar bu devirde..