Bir Sorum Var, Pardon! İki...

yariM sana bir soru sormak istiyorum,
Sen beni gerçekten, hakikaten, yürekten sevdin mi?
Pardon! Duyamadım, evet mi dedin?
O zaman bir soru daha sorayım,
Gerçekten sevmek nedir senin gözünde?
Sevdiğim dediğini yarı yolda bırakmak mıdır?
Gözleri sevgisindendir, senden başka bir şey görmezken,
Onu dibi görünmeyen bir çukura atmak mıdır?
Ayrılığın sebebini kendin bile bilmezken,
Onu üç kuruşa satmak mıdır?
O arkandan ağlarken,
Deri koltuğuna yaslanıp, üzerine keyifle bir sigara yakmak mıdır?
Serzenişlerini görmezden gelip,
Nasılsa unutur deyip,
Arkana bile bakmadan kaçmak mıdır?
Pardon! Bir şey mi dedin?
Hayır, hayır, hiçbir şey demedin,
Sadece yine arkana bile bakmadan çekip gittin...
Ben cevaplayayım bari senin yerine,
Gerçekten sevmek;
Sevdiğin seni bir an bile görmek istemezken,
Onu ömrünün her anında yanında görmek istemektir.
O sana gönlünün küçük bir köşesini bile vermezken,
Tüm yüreğinle ona gitmektir.
Bazen bitmektir,
Sevdası uğruna silinmektir.
Gerçekleri görmemektir,
Görememektir.
Yıllardır görmesen de,
Ona hala yariM diyebilmektir.
Onun adının bulunmadığı hiçbir sohbette bulunmamaktır,
Onun adının geçtiği bir sohbette ortalığı birbirine katmaktır bazen,
Yanmaktır, ama yılmamaktır asla,
Bir gün döner umuduyla kandırmaktır kendini,
Ve sormaktır kendine nedir acaba sevdanın dini?