Bir Şubat Akşamı
Oysa
İşçi sabahlarım vardı güneşten önce uyandığım
Makine seslerine sakladığım ismin
Paydosun yorgunluğuna ses olurdu
Türküler düşerdi dudağıma
Sızlamazdı nasırlarım
Geçmişim de
Kuş sürgünüydüm
Yasak baharlara konduğumdan
Göçebe şehirler de unutmuşum çocukluğumu
Gelecekte
Mavi bir yolculuğun yelkeni olmak telaşıyla
Eskittiğim yenilerim
Pişmanlık yasaları çıktıkça öldü
Darağaçsız akşamlar da
İhaneti tanıdım
Kanadı ellerim
Şimdi
Başladı poyrazın saltanatı
Körfez hiç bu kadar sessiz
Deniz hiç bu kadar hırçın olmamıştı
coşkuyla ve keyifle okuduğumuz şiirlerinizden biri daha..özlemin sitemle ifadesi...
saygılar yüreğinize ve usta kaleminize.kutluyorum..👍👍
Ve o Şubat akşamının giz fırtınasında saklı ayrılığı yaşamak hele ki ihanetle an be an kış sürgünleri daha da sürecek demektir şair.. -Yarın yine Şubat'tan bir gün doğacak amma umarım istediğin sıcaklıkta olur. -Kalemine bin sağlık dostum.
👍deniz bazen böyle hırçınlaşır seven yürekler gibi coşar.güzeldi kardeşim...👍
Körfez hiç bu kadar sessiz Deniz hiç bu kadar hırçın olmamıştı... deniz geçen her şiiri severim kendi gelgitlerini denizde görür insan.belkide ondan denizi severim.. tebrikler sevgiler
Güzel yazıyorsun Sevgili Oktay👍
Ben oysa'nı aldım 🙂
Kutluyorum şiirini👑