Bir Taksim Nefes

ciğerim delinirken kaçalım mı gökyüzüne



şimdi mahşeri geziyorum
görmeyenlere
göremeyenlere inat

bilmeyecekler adımız neydi
neydi rengimiz
neydi kim bilir derdimiz

kem göze sorsan
nazardık biz memlekete değen
büyüyü bozan kan damlası
usulca kanadık memleket gözlerinden

yoldan geçene umarsız bir çırpınış
seyredene bir akşam eğlencesi
çıtlattığı çekirdeğin mezesi

sorsan gözleri bağlı adalet bekçisine
gör(e)medim
duy(a)madım
belki de gaza geldim
belki öldüm bir kenarında ihtirasın

bir taksim nefesti sevgimiz
siz hiç göremediniz

toma/rla insan bu dile kolay
geçemediğin biz değiliz
sanki göğe yükselen yeşil züleyha

ne eylüle
ne bahara
ne kuvvete
ne fesata
elimizde kalan için bu sevda
biz yeteriz üç beş demeden
gece gündüz bilmeden bu dansa
sen çal özgürlük
seni çalmadan büyük düşler

ne sağdan yürü ne soldan
dağ gibi dikil özgürlük için
insanız insan
ver elini sende ver elbette
değil ki bir yana atılmışız müspette

bağlama telinde kardeş
notalarda sesteşiz şimdi
ne batıdan
ne doğudan
ne yukarıdan
ne aşağıdan
çığlığımız yankılanır hala
bak gör tam da taksimin ortasında


09.06.2013 / Şair-i Gülhan...193