Bir Taze Acı Savurganlığı

// Kaç sigara
yalnızlığı geçti boğazımdan
seni düşünürken...//
ihtişamlı yalnızlığın beni öldürmez
belki bir ur bırakır beynimde
ya da hatıraları toparlarken
kafama düşen şiirlerim
beynimde hasar bıraka bilir
ama yine de hiçbir şey
geçmişimden senden bir parça alamaz...

Ayrılık kolay değildi
-gidiyorum- dediğin zaman
gözlerin bir gardiyan kilidiyken
ben yanından firar edip kurtulamazdım...
eğer gözlerin aklımda olmasaydı
bir kodest penceresini andıran
satırlarımın arkasında prangalar giymeden
fotoğraflarda hatırlanırdım...
?ama ben her ayrılıkta
en çok güneşi özler oldum...?

// Ne zamandan beri
ben bu taze acıyı kullanıyorum
ama bir türlü eskitemedim seni...//
bir papatya dalından kopsan da
ellerde de hala güzel gözüküyorsun
ve ben bıraktığın bir tezek yığınında
hala ben olmaya çalışıyorum...
-bu defa sigaramı-
senin beni yaktığın gibi
yakmaya çalışıyorum
bir duman çekmeden ölmek için...

// Kimlere esir kaldı şimdi dudakların
oysa ki onlar benim
özgürlüğümün simgesiydi...//
tenin bir köy kokusunu andırsa da
o köy benden çok uzakta
ve o köy benim değil artık...
ne kazma-küreğim var
sana dokunmak için
ne de bir patika yol var
sana gelmek için...

?Şimdi
en eşkıya ölümü bekliyorum
bir dağ başında...
bir türkü ezgisi geçerken kulağımda
arayıp bulur muydun
sahipsiz mezar olsaydım...?