Bir Temmuz Destanı

Köprülerin üzerinde kalanlar
biri Al bayrağı kucaklar
biri diğerini kucaklarken
kurşunlara meydan okuyanlar
şehadete yürürken
gözlerini kırpmazlar, hilal ağlarken


Anne babaları yalvarırken, yaradana
onlar, iman dolu yürürken el elle
unutmuşlar çoktan arda kalanları
çok gençler ama öylesine kararlılar ki
dön dolaş aynı noktada birleşiyorlar

Tanıkları gökyüzü ve kutsal Vatan
sevgiye ve barışa ant içiyorlar
yürüyorlar fakat caddeler ve ışıklar gür
devler karşısında
esen yalnızca o kahramanlar

Köprüde yığılacak dağlar gibi
karanfil kokulu bedenler
güller akacak gökyüzünden
ne anne babaları ne yar için
köprüleri yıkacaklar, tek Vatan için

Ve
yalnızca, bu kutsal toprağa ait olacaklar
gitmeyecekler artık hiçbir yere
yürümeyecekler hiçbir yere
kalacaklar ebediyen zihinlerde


Suskun//