Bir Umarsız Hayal

Bir ev düşün yarım kalmış çatısı
Bir gül düşün solmuş vermiş kokusu
Bir el düşün bozulmuş terazisi
Gel üşüyen bir ırmak ol geceye...

Dokunsam ağlayacak efkârından
Hafızalara sığmayan sözcüklerim tükenmiş
Dursuz duraksız yaşasak ne hayatı
Biz kaybolup gitmişiz yıllar hiç eskimemiş...

Dokuz yaşım da bir doksan yaşım da
Ne akşamdan kalma sarhoşluğumuz
Ne sabah mahmurluğunda yanık bir türkü
Bizi bizden daha çok yaralamamış...

Kağnılar dolusu yarım kalmış muştular
Ocakları söndüren hep yalanlardır
İçimizi acıtan ayrılıklarsa
Bizi güzel kılan gözyaşımızdır...

Biz kaybedeceğimizi çoktan kaybettik
Ellerimizle verdik yurtlarımızı
Neresinde olursak olalım dünyanın
Hayat bize hiç acımadı...

Ellerinle bir gül çiz yavrum
Kuşlar konsun dalına
Umarsız bir hayal kur kendine
Daha çok sevdamız vardı yaşanacak
Ne yazık ki ömrümüz vefasız çıktı...


Ozanca/İzmir