Bir Umut İşte

Sensizliğe alıştıramıyorum kendimi
Sanırım unutamayacağım
Sen alışmışsın, sessizce gittin derinlere
Gittin de sanki bittin mi, sanırsın

Günler aynı, yok farkı birbirinden
Geceler bir başka, sensiz sessiz türünden
Zamanı unuttum gittiğinde
Sensizliğe de alışıyorum yavaş yavaş

Bundan sonra düşlerimde yaşatacağım seni
Sensiz ve sessiz bir anı olacak benimkisi
Unuttum sanma sakın bitmedi hala
Bendeki bir umut, onu da vermem kimseye

Sustum şimdi konuşmuyorum
Söylemiyorum kalbimdekini
Sensizliğe yürürken ağır ağır ve sessizce
Bendeki bir umut, onu da vermem kimseye