Bir Veda Boşluğu

gidenlerden geriye kalan sadece yalnızlık
ve bir hüzün, yas günlerindeki yüzler kadar soluk
ve birkaç hatıra, tarih aynasında kırık dökük
renkleri yitivermiş gökkuşağının
derin bir gri istila etmiş, zilli mağmumdur sema
kalbe yalnızlığın cemresi düşmüş
ayrılığın baharında çürür sevda
zaman eskiyiverse de her saniye
geçmiş bir girdaptır yaklaşma, dokunma
şimdi yalnızlık hükümferma
acılar geldim diyecek biraz sonra, ağlayacaksın
damla damla biriktirdiğin mutluluk adına ne varsa
boğulacaklar, boğulacaksın
gidenlerden geriye kalan o dipsiz boşlukta...

X.01.X