Bir Vitrin Yalnızlığı

Saatin ilerlediği hazin gecenin ortasında

Duvara yansıyan silik silüetimde gizliydi

Bütün o sarmaşık yalanlarım

Üzerimde bir vitrin yalnızlığıyla beraber

Kafamın içinde uzayıp giden hüzünler var beni izleyen

Rafların sol aşağısında

Ahmet Telli'den aldığım imzalı esere dalıyorum

Bir yol var

Sayfalara derinleşen ve karanlık

Koşmak;

Satır satır durmaksızın

Kelimelerdeki gizli gözyaşlarına

Ve seyyar virgüllere rastlaya rastlaya

Koşmak; 

Kar tanesinde gizli alevin

Mavi bestesinde tutuşa tutuşa 

Ölen kırlangıçların arasından 

Üsküdar iskelesinin çürük köşelerine dek

Koşmak mümkün mü? 

Bu kadar yalnız kaldığım bir gece hiç olmadı

Oltama takılı küskünlüklerimle beraber

O kirli metropol gürültüsünde hissediyorum kendimi

Delirmek;

Bana isnat edilmiş bütün suçlara rağmen

Kolay mı bu kadar

Beni şiirden bertaraf etmek

Sönüyor şimdi ışıkları bu yabancı şehrin

Tanıdık bir tenhalık kokuyor buralar 

Fakat kifayetsiz kalıyor

Şarkılar, şiirler, hikayeler

Ben faili meçhul bir cinayetim 

Şu kimsesiz ölüler mezarlığında