Bir Yağmura Sevda

Yazdı yağmur göğüslü kız
Dudaklarıyla ağan şafağa
Arzularını. Çağlayanlarını çizdi,
Sarsıntılı vadilerden
Akarken yatağına.

İncili midye tutunuşlarla
Yapışmış hayata sımsıkı.
Koridorlarında nemli,
Tanışsız yabancılar misafirler,
Mekanının en derinine buyur eder,
Dergahtan beter.
Gelen gider,
Sormaz "kimsiniz?"
Her gidişin ardında uykular,
Uykusunda sayıklar
Hiç tanımadığım adamın ismini
Yağmuru gözünde kız...

Korkusuz,
Belki çok namussuz,
Kara, yağız;
Adsız
Bir sevdaya tutulmuş
Yağmur göğüslü kız.


Umutsuz;
Gerilla yüreğini kuşanıp
Geceye kurşun sektirmesi,
Sevişmelerine peş peşe mayın döşemesi,
Gözlerinden cesetler dökmesi,
Şehvetli savaşların tam orta yerinde
Çekip, çekip gitmesi,
Ansız,
Kara, yağız...
Allahsız
Bir inada sataşmış
Yağmur sevdalı kız.


Belli ki çok ağlamış,
Mevsimsiz yağmurlarda dolaşmış,
Zamana tutunamamış,
Orda bir yerde,
Anıların orta yerinde
Yağmur yürekli kız
Oturup kalmış,
Kara, yağız.
Kararsız...


Ağlıyor, biliyorum
Her yağmur yağdığında
Yağmur göğüslü kız;
Kanıyor, her damla
Odur diye,
Basıyor göğsüne.


'O, kim?' hiç bilmedim,
Sayıklarken bile
Adını hiç duymadım,
Hiç sormadım;
Yağmur ağlayışlı kız,
Kara, yağız,
Anlamsız...


Sana aşık olmak,
Bir ölüyü sevmekmiş,
Yağmuru içmekmiş
Yağışından ıslaklığıma / payıma düşeni alıp
Gidişini seyretmekmiş
Çaresiz...

/ne zaman yağmur yağsa
hayata ve kadına dair yağar başıma
daha çok insana daha çok gerçeklere dair
en sevdiğim türküler avazıma yüklenir
ağlamayı unutalı çok oldu
neresinde olursan ol
neresine takılırsan takıl
geç kalmışlık yada yitirilmişlik yoktur
sevda
yaşamın şimdisindedir.../