Bir Yalnızlığın Anatomisi
Kaç kilo gelir bir umut.
Bir hayalkırıklığı ne kadar ağır.
Bir gitmek ne kadar kalmak eder,
Bir mutluluk kaç gram..?
Hani diyorum bir gece yarısı
alıp başımı gitsem.
Bu şehre küssem.
Kentin ışıkları ağlamasa sayrı yalnızlığıma.
Gitsem
Ardıma bakmayacak gücü bulsam kendimde.
Dizlerim kanayıncaya kadar yürüsem.
Yıldızlara assam düşlerimi.
Çok yakında
pardon
çok uzakta
bir sevgili rahat bıraksa beni
artık kanatmasa içimi .
Hiç hatırlamazsam yaralarımı.
Çocukluğumda kalsa tüm acılarım.
Annem üflese, geçse.
Ben gitmeye devam etsem
Kendime rağmen gitmeye devam etsem.
Dönüp dolaşıp yalnızlığıma çarpsam.
Dönüp dolaşıp kendime parçalansam.
Darmadağın olsa geride bıraktığım şehir.
Sadece mezarlıklar kalsa benden geriye.
İçimdeki ölülerimi gömsem.
Bir yalnızlık kaç kişiyi öldürmek demek,
sonunda öğrensem.
Sahi
bir yalnızlık kaç kişiyi öldürmek demek
Sen biliyor musun?
Ben artık biliyorum.
…
kutlarım.. kokusunu sevdim şiirin.. sevgiyle..
Kendi ölümünü bilir insan en azından yaşamaya mahkum edildiği o yalnızlıkla Tebrikler Bakır bey daha sık yazarsınız dilerim özledikti kalem sesinizi Sevgilerimle
Yüreğine, kalemine sağlık. Çok güzel bir serbest şiir okudum Bakır Hocam. Kalemin daima yazsın.