Bir Yaprak Gibi

Nasıl olmuş da bir tufan kopmuş
Almış götürmüş
Sürükleyerek ardınca
Bir köşede mahzun
Ve etik olmayan
Derin rüyalarda bırakarak
Küstüre küstüre bir şairi

Bir damla düşse yanacak
Damlaya damlaya
Gökyüzü
Ve alabildiğince bahar,
Kokularında çocuksu ve hiperaktif.
Oldukça da eski kafalı bir genç

Delikanlı sevdalara tutulmuş
Küsmüş ve dökmüş içini
Avazı çıktığı kadar
Susarak
İs kokulu bembeyaz yapraklara
Kendini şair sanan müptedi bir adam

Ve bulutlara tutunmuş
Olanca ıssız bir gökyüzü bulmuş
Çocuksu ve gülünç
Bir türkü tutturmuş
Savrulmuş
Bir yaprak gibi
Ordan oraya...