Bir Yıl Daha Geçti -1-

İşçinin günlüğü (4)

Bir yıl daha geçti

Görmeyeli… Dalmayalı…

ve bir orman gibi kaybolmayalı gözlerinin derinliğinde

Bakmayalı… Bakışmayalı…

Sevgili Karadeniz gibi

Dalga dalga sarılıp

Sırılsıklam ıslanmayalı

Ve doyasıya öpmeyeli deniz kıyısı dudaklarını senin…

Bir yıl daha geçti

Tanklar, toplar

Yıkıntılarda kadın… Yıkıntılarda adam… Yıkıntılarda çocuk…

Havada kan… Havada barut… Havada can kokusu

Can havliyle sığındığımız delik deşik duvar

Kör kurşun… Sağır sessizlik… Dili tutulan nefes…

Metal rengi gökyüzü

Gökyüzünde öldürmeye göç eden demir kanatlı kuşlar

Kuşların kanadında bomba

Vurulan yuva ve yuvasız kalan yavru kuşlar arasında…

Çığlıklar, hıçkırıklar…

Yüreğimizi çatlatan… Yüreğimizde dörtnala koşan korku

Dökülen kan

Yaralı yaşam ve can çekişen canımızla burun buruna…

Kadınların koynunda ölü çocuklar

Çocukların elinde yanan, kül olan uçurtmalar

Yüreğimizde zonklayıp duran aşk

Yüreğimizde kederli yaşam sevinci

Yanık ezgiler

Ahlar…

Ve umut yüklü türkülerle kucak kucağa…

Bir yıl daha geçti sevgilim

Bir yıl daha… bir yıl daha…

Orman bakışlı gözlerini görmeyeli güneşte…

Aralık 1988 (PTT şantiyesi) Terme/ Samsun