Bir Yolculuk Başlar Karanlıktan

Beyaz yapraklar düşerken düşlerimden,

Bir rüzgârla savrulurum, kaybolurum zamanın içinde.

Bilinmeyen bir yolda, kararmış her adım,

Yalnızlıkla sarar beni her an, ama ben hâlâ yürürüm.

Gecenin koynunda, bir yıldız kayar,

İçimde bir boşluk, sıcacık bir ışık arar.

Her adımda daha derin bir hüzün,

Ama bir umut var, çok uzakta.

Kelimeler dökülür, dökülen her kelime

Bir zamanın kırık parçası gibi

Ve ben, her satırda kaybolurum

Beni tanıyan yok, gözlerimdeki yansıma hariç.

Bir yanda geçmiş, bir yanda kaybolan yarın,

Bilinmezliğe çizdiğim bir yol,

Ve aşk, bir anı gibi, kırık ve eski,

Sonsuzluğa yazdığım bir dilek gibi.

İçimde bir çığlık var, ama sesini duyan yok,

Sadece rüzgar fısıldar, ben hala duyarım.

Bir hayal gibi geçer zaman,

Yazdığım her satırda, biraz daha kaybolurum.