Bir Yudum Yalnızlık

Uzaktan saba makamında bir ezan sesi,
uygun adımlarla geliyor kulağına.
Tek başına, bi tekliği var bardağında.
Tam bi yudum daha efkâr çekecekken
estafurullah deyip,
elinin tersi ile siliyor uykulu dudaklarını.
O anda;
bir kız geçiyor yalnızlığının içinden,
Işıkları sönük.

Ve bir doldur boşalt mitralyöz misali
tarıyor bütün geçiştirdiklerini,
geçirmişliklerini.
Dalıyor en dibe,
vurulduğu ,
vurgun yediği yerlere.
Bi avuç kendinden çıkarıp
meze yapıyor masadaki yalnızlığına.

Başı gövdesine ağır ,
Gözkapakları isyankâr ,
Gözleri; eli kana bulanmış
birer katillll...
Ve dili çıngıraklı yılan,
sövüyor en zehirlisinden.

A.Kemal