Bir Yusufçuk Havalandı Hüseyni Denizine

seni sana anlatsam seni

bu Hüseyni denizinde

ellerimde Acıpayam tütünü

gözlerimde hep yollar

havalanan bu Yusufçuk

bizim illerden bilir misin

Denizine aldanmış martılar gibi

kendini eğliyor zağar

sarışın bir yazın

dizlerinde ağlıyor

gece...

kaç ömür geçer yirmiden

kaçıdır hayata tutunan

ökse otlarına sarılmış acılar gibi

kaç durakta bu hezeyan

kime bakış bu gözler

bu potinler cesetten ağır

acılar ağır

dil sağır

çağır da

çağır/

bilmezdin biliyorum

insan olmanın hükmü

belki de bir insanlık yolu

açmaktan geçiyor

sen gidersin ama

ardından binlerce

yürek atımı/

binlerce çocuk gülüşü

hey yavrum!

çabuk büyü acılara

senin yazgın belli

adında keza

ya Deniz

ya Hüseyin

ya Yusuf

uyu da büyü...