Bir Zamanlar 3

ve büyümeye başladık

üstümüzde kısa kalan elbiseler içinde

her şeyin kısa sürdüğü

yoksulluğumuz içinde

en uzun mutluluğumdu o

-yani ilk aşkım-

çünkü çocuktuk

dünyanın kirinden

sokağın çamuru bulaşabiliyordu sadece

ucu yırtık ayakkabılarımıza

nedendir bilmiyorum

birçoğunun adını hatırlamasam da

o birkaç yılı

özellikle de salçalı ekmeğin tadını unutamıyorum

-hele de azıcık kuru nane varsa evde-

sana da deneteceğim daha sonra

gidenlerden

birkaçı geri dönmüştü

ama hiçbiri eskisi gibi değildi

ki onlarda bir süre sonra

büyük şehirlerin kalabalığına kaçtılar

yarım yamalaktı her şey

ve yamalı pantolonlardan utanıyorduk artık

birkaç ay sonra ortaya gidecektik

küçücük dünyamız içinde

büyümüş sayıyorduk kendimizi

oysa biz büyümeyi çoktan öğrenmiştik

çünkü yoksulluk erken büyütüyor insanı

o günlerde fazladan sattığım

her bardak limonatada daha bir büyümüş hissediyordum

çünkü

işe yaramalısın demişti gidip de dönmeyen abilerim

büyüdükçe

her şeyin

daha iyi olacağına inanmaya başlamıştım

oysa

büyümek istenecek en son şeymiş o zamanlar

Şeker Portakalı'ndan sonra

okuduğum ilk kitabın

Gorki'nin Ana'sı olması da cabası

...

tam şurada

şu apartmanın yükseldiği yerde

çocukluğu elinden alındı hayallerimin

ve ben her gelişimde

çocukluğumu izlerim

-iki belik saçı

ip atlarken nasıl da salınırdı-