Bir Zamanlar Mahallemiz

b ir
e v içinde
ş endik ailece
t aze ekmek severdik
e limizde kağıttan uçurtmalar
p eşisıra rüzgar
e n mutlu çocuklar olduk beştepe'de...

b ilmezdik kötülük,üzmezdik annemizi
e kşi,acı demez doyururduk karnımızı
ş iddetli geçerdi kış,yakardık sobalarımızı
t esti ile su satardık emek'te her Salı pazarı
e rtesi günlerimizde hep çocuk uyanırdık
p ul biriktirir gibi gazoz kapakları biriktirirdik
e limizde priketler gecekondumuzu inşa ettik

b azı çocuklardık biz
e llerimizle yapardık oyuncaklarımızı
ş enlik günlerdi çenberle koştuğumuz
t epeden tırnağa gecekonduyuz
e vlerimiz yüz yüze,diz dize komşuyuz
p erde olurdu kavgalara dostluklarımız
e n güzeli yıllarca selamlaşırız

b azı mahalle değildik biz
e zmedik ezdirmedik birliğimizi
ş anslı insanlardık belki
t erbiye görmüş çocuklardık
e limizi bırakmadı büyüklerimiz
p as tutmadı komşuluklar mahallede
e skimedi,her gün bayramdı beştepe

B ilyeler içinde ikilikti cam bilye
E rken başlardık oyunlara mahallede
Ş ans kader kısmet denerdik
T renlere inip binerdik
E vlerimize mutlu dönmeyi bildik
P antolonlarımızda yamalara aldırmazdık
E kmek yemeyi ne çok severdik

B irdir bir oynardı mahallenin çocukları
E linde topaca ip sarardı bazıları
Ş işman olanlarımız var mıydı dert etmezdik
T anıştık,kaynaştık hep beraberdik
E vlerimiz bir gecede kondu toprağa
P erdeleri korniş nedir bilmezdi pencerelerin
E l emeği göz nuru odalarımız serin mi serin döşendik..

b ahar geldiğinde
e vlerimiz bahçelerimize karışırdı
ş ehirden gelenlerin gözü kalırdı
t ürlü türlü çiçekleri açan ağaçlara
e skimezdi dostluklar aynı sokakta
p ürüzsüz sevgiler ekilirdi kalplerimize
e lsiz ve dilsiz olurduk kötülüklere ...

b elki unutmuşluklarımız var yıllarca
e zberlerimizi korurduk okul yolunda
ş iir okuyan öğrenciler olmasak da
t epeye çıkardık şenyuva öncesi orada
e l ıslığını severdik her şekliyle ankara'da
p atates yemeden doymadık sofralarda
e vlerimiz yıkıcılar yıktıkça çıktı ortaya

B illurumsu bahar günlerinde büyüdük biz
E vlerden bahçelere taşıyordu seslerimiz
Ş akalaşırdı kuşlar bile sevinçlerimizden
T anıdık tanımadıklarımızla mutluyduk aynı mahalleden
E skici geçerdi eşyalara az para verirdi değerlerinden
P ek korkardık gözü evlerde olan yabancı gezenlerden
E n istemediğimiz oldu istimlak vurdu derinden

B ildiğimiz arkadaş çocuklar
E ninde sonunda büyüyorduk
Ş aşırdık , değişiyorduk
T uttuğumuz yollar ve aşklar
E vlilik ve iş hayatlarımızla uçuyorduk
P arasız ve pulsuzluk
E n zor günlerimizden geçiyorduk..

b ilmiyorum bu nasıl bir tutku
e ninde sonunda unutmalı değil miydik
ş aşırıyorum bu taze anılara
t epetaklak giderken bir çok şey
e limi bırakmıyor mahallemiz
p ür telaş kış günleri,ilk kalp çarpıntıları
e skitemedi işte yıllar konuşup yazıyoruz...


2015
üsküdar