Biraz Hüsran

Masumdu düşlerim
Yumuk elli ak zıbına sığan



Yalnızlığa soyunurken ağustos
Piçleşen hayallerdi
Yarının kursağına dizilen



Gülüşlerim vardı ertelenmiş
Bayramı iple çeken



Şimdi
Yokluğun çift uçlu bıçak
Aklı ve yüreği dileyen



Vuruldum sevgili
Yalnızlığın kollarında üşürken
Yaralıydım
Gölgesine sığındığım bir çift gözün



Bilirim
Mutluluk kör düğüm
Lâl edip susturdu
Bilinmez bir alfabedir alına yazılan
Sustukça çoğaldı
Umuttu ıskalanan



Uzandıkça yürek
Yalanlaştı
Gözde
Sözde kalan
Böyleydi hayat dediğimiz
Biraz acı
Biraz hüsran