Biraz Mola
Hiç bir fedakarlığıma
Apolet verilmedi dünya da
En büyük madalya
Sevmek ve sevilmekti ama
Tam bu yüzden gavura küsüp
Oruç bozacaktım
Vefa mumyalı kalbime
Kim vurduya gidecek
İntihar kumpası kurarken
Seni gördüm birden karşımda
Dilimdeki sabır küfürlerini
İtiştirdim bir kenara
Baktım ki hayat sürprizlere gebe
Mola verdim ben de kendime
Başladım hemen hayal görmeye
Mesela diyorum
Yavaş yağan bir yağmur olsam ılık ılık
Yağsam üstüne damla damla
Tek celsede girsem yürek koyaklarına
Aksak adımlarla yürüyüş yapsam kılcal damarlarında
Belki biraz sörfte olabilir aortta
Sonra titiz bir hafiye gibi keşfe devam
Bu defa kalbinin fay hattına konaklasam
Kelebekleri ürkütmeden
Küçük çaplı bir deprem çıksa mesela
Kör bir yangınla alev alev
tutuşsan
Şiir olsam mesela
En güzel aşk şiirlerini yazsan
Okudukça mest olsam
Ayağım kesilse yerden
Yerçekimi kimin umurunda
Sonra dillere destan
Bir sevda yaratsam
Olsalarla geçiyor koca ömür şair
ne güzel bir kalpmiş o öyle mumyası da vefadan.... sürprizlere gebedir hayat doğrudur ha doğurdu doğuracak:)
Fedakarlık çok başka bir şey. Sevmek adına ne varsa yazılan bu şiirde; ruh olup girdiğin kalpte aorta kadar gidebilme cesaretine girdiysen o ''sevda'' büyüktür. Dedektiflik içeren bir şiir:) bu şekilde yaklaşıp fethedilmeyen Ülke kalmadı? Yeter ki şiirlerimiz sağlam olsun! İclal Aydın'ın kulakları çınlasın...
Güzeldi, öğle arasında çay içerken rastladım şiirine, o zaman; ''Biraz Mola'' ... Selamlarımla...