Biraz Toprak Biraz Sen

Aklım başımdayken de,
Değilken de ; seviyorum seni..
Gittiğin için sevmedim..
Gelsen yine severdim...

Hep topak kokar ellerim..
Senin gibi..
Sen kokmasan da ben,
Yine toprak kokardım...

Eşeledikçe sensizliği,
Ellerim daha çok koktu (Toprak)..
Ve ben artık daha çok yakınım,
Ayrılığa da, ölüme de..

Ellerim, kollarım bağlı,
Sen bilmesen de sana yakınım...
En az Toprağa olan,
Yakınlığım kadar..

Ayrılıkların tozunu süpüremedim..
Her süpürdüğümü yeniden
Rüzgar getirdi geriye..
Toz oldum, toprak oldum...

Beyaz bir yalan söyleyim mi sana?
Bir daha asla tozla, toprakla oynamayacağım..
Küfretmeyeceğim hayata,
Asla kirletmeyeceğim elimi, dilimi, yüzümü...


(İki Kasım İki Bin On Bir 16:30)