Bir...bir...bir...

kumsalda kelebekler düşlerimi temsilen
sabah
güneşin nefreti öldürdü onları
ki yazık daha çok erken

gökyüzünde yıldızlar ışığımı temsilen
bir şairin ilk cümlesi söndürdü onları
gece henüz başlarken
ki yazık daha çok erken

yıllar
(yıllar sonra)

belkide son dansında ölümle gözgöze
son sözün olur belki bir saniye daha
'keşke'

hiç düşünmedin gerçeği yıllarına sahipken
ki;
'bir' kelebek 'bir' güne 'bir' ömrü sığdırırken...