Biri
daire çizik dolanan paçam kadar adamlar
çöpten kukla bir orduyla güneşe kar sıvar
donkişot misali kapılara savaş aç ve kaç kaç
kaç son silindi yüzündeki çizgimsiler gibi
gücü bitik bir ben yitik bir kendim
vukuat fuzuli sanılmış ey cemaat
biri bir siyah beyaz biri gibi bir ruh gibi
guruldamış ruhu boşluktan yorula gelir gibi
ama gördüm ki bir bir asılı kalmış gibi bir halleri
çok derin olmuş şiir anlamak için baya bir okudum düşündüm sonuç hayat ve verdiklerine sert bir bakış gördüm tebrikler